Dennis Slager (31) kent de meeste grappen wel. ‘De slechtste maak ik zelf.’ Dennis Slager is slager. In Utrecht maakt hij bekroonde worsten, beent hij rund en varken uit en vindt hij het net zo leuk om in de even krappe als drukke winkel te werken. ‘Mag het een onsje meer zijn?’
Bij Slagerij van Es, een begrip in Utrecht, zijn ze blij met de enthousiaste aanwinst. Nog niet zo lang geleden zat Dennis op kantoor, wel in de vleesbranche overigens. ‘Dat bureauwerk vond ik niks, stilzitten, veel praten, weinig actie. Je ziet geen resultaat aan het eind van de dag. En dat moest anders, vond ik.’
Als slager vond hij zichzelf opnieuw uit. ‘Dit is een schitterend vak. Je bent de hele dag bezig en je maakt mooie dingen met jouw handen. Voedsel, een primaire levensbehoefte. Belangrijk werk’
Nou kan Dennis niet zomaar aan de slag. Hij moet eerst het vak leren. Dus gaat hij naast zijn werk in de populaire slagerij aan de Amsterdamsestraatweg elke week op een vaste dag naar school. In Houten studeert hij aan SVO vakopleiding food. ‘Dennis kwam bij ons met de vraag om de basis te leren. Hij wil eigen ondernemer worden, maar om daar te komen wil hij het vak leren en met de handen in het vlees zitten.’ Op niveau 2 leert Dennis om productiemedewerker vlees te worden. John van den Berkmortel is de mentor en vakdocent die Dennis alle fijne kneepjes leert van het slagersvak. ‘Dennis is heel leergierig en als je doet wat je leuk vindt, dan zul je merken dat je zo door de opleiding heen rolt. Dan gaan dingen vanzelfsprekend.’ Dat betekent niet dat Dennis het rustig aan kan doen. ‘Zo moet hij leren om nog iets zuiniger te snijden’, zegt John kritisch. ‘Zeker als je ondernemer wordt, moet je beseffen dat te ruw snijden uiteindelijk ten koste gaat van de winst.’ Dennis knikt. ‘John heeft gelijk, dat is een verbeterpuntje.’ En John geeft hem een vaderlijke schouderklop. ‘Dit kun je leren en met jou komt dat wel goed.’
Dennis roemt de band met zijn mentor. ‘John is een onwijs goeie gozer. Hij maakt het leuk om naar school te gaan en dat is voor mij niet vanzelfsprekend. Ik hield vroeger absoluut niet van school, maar inmiddels ben ik wat ouder en nu heb ik een doel. Dat maakt een groot verschil. En de klik met John helpt ook.’
Zowel John als Dennis zien het vak veranderen. Consumenten eten minder vlees. John: ‘Het wordt ook een bewuste keuze. De kiloknallers verdwijnen steeds meer en als mensen kiezen voor vlees, zullen ze gaan voor kwaliteit. En dat vakmanschap bieden onze slagers.’ En Dennis stipt de trend van het gemak aan. ‘We zullen steeds meer een traiteur worden. En dat zie ik ook helemaal zitten.’
Een vast omlijnd toekomstplan heeft Dennis niet, maar dat hij slager wordt, dat staat vast. ‘Ik wil een eigen slagerij. Bij Van Es hebben ze vertrouwen in me, maar het kan op de lange termijn ook een eigen slagerij zijn. Slagerij Slager. Of Slager₂, ook mooi.’