Sinds een tijdje maak ik af en toe portretten voor het UAF. Deze stichting loodst gevluchte studenten en professionals door onderwijsland en neemt waar nodig praktische drempels weg. Na hun slinger komt aan op de vluchtelingen zelf. Die moeten het doen. En dat levert hoopvolle verhalen op van mensen die keihard werken om een nieuw bestaan op te bouwen en… tegelijkertijd gaten dichten in de BV Nederland.
Zoals het verhaal met Maryam die al haar doorzettingskracht moest aanspreken maar nu hard op weg is om een supergoede verpleegkundige te worden. Ik sprak haar samen met haar UAF-begeleider Marike. Die hadden elkaar wel gevonden. ‘Alle wegen liepen dood en ik wist ik het niet meer. Marike heeft me een andere route getoond. Anders dan waarop ik hoopte, maar wel kansrijk.’
De verhalen verschijnen op de site, in het kwartaalblad voor de 27 duizend donateurs en op de social-media-kanalen. Bij het verhaal van Maryam en Marike maakte ik ook de foto.
Fijn detail: de medewerkers van UAF zetten ultrakorte samenvattingen van deze persoonlijke verhalen in hun handtekening onder e-mails. Geen juridische woordenbrij of inwisselbare missiemambojambo, maar de verhalen waar het om draait. Een tip voor andere organisaties.
Voor de uitreiking van de UAF-Awards in november schreef ik de portretten van de Kirgizische Alisa en de Afghaanse Ashuqullah. Twee prachtige mensen en aanwinsten voor het land. Je kunt op ze stemmen!